روايه عشق الزين الجزء الثاني كامله
ليان: هاحكيلك يامامى .
فى فيلا مهاب
ماهيتاب: وبعدين .
هنا: ولا قبلين ...دة كل اللى حصل .
ماهيتاب: عاوزة الحق .
هنا: ايه .. هاتقولى انا غلطانه .
ماهيتاب: طبعا ...انتى مجنونه .. ياعنى وقفت قصاد اخوها علشان خاطرك وفى الاخر تتهميها بالكدب وتقوليلها كدة وتمشى وتسيبها ...مش دى ليان اللى قارفنا بيها ليل نهار ... مش دى ليان ام قلب طيب اللى عوضتك عن تؤام روحك ...فى ثانيه كدة تسيبها وتسمعيها كلامك الدبش دة .
هنا بدموع: عاتبت نفسى كتير ... بس والله يا مامى ما اكنت اقصد الموقف بس ضايقنى وحسيت ان هبله بس
هنا بتفكير: ابعتلها مسج اقولها ايه .
ماهيتاب: تبعتى مسج ...لا طبعا ... انتى تروحى لبيتها وتعتذرى كمان .
هنا: لا يا مامى ... افرض قابلت دكتور اسر ... لا ياماما مينفعش.
ماهيتاب: لا مانا هاروح معاكى ...مامتها فى معرفه قديمه ما بينا ...واهو اشوفها بالمرة .
هنا بسعادة: حبيبتى يا ماما ...اشطا.. يالا نروح .
ماهيتاب: دلوقتى .. مجنونه بابكى زمانه على وصول ...بكرة نروحلهم .
هنا: يارب بكرة يجى بسرعه ... قلبى واجعنى عليها ... انا بحبها اوى .
فى بيت الجارحى.
ليليان: قولتلك غلط من الاول ...الكدب وحش...حبيبتى اللى عاوز يصاحبك هايصاحبك حتى لو بابكى مين او اخوكى مين .. وكمان غلط انك تقفى ف وش اخوكى ... كنت سكتى وتعالى احكيلى وانا كنت اتكلمت معاه براحه يا ليان .
ليان بدموع: حسيت انه جة على صاحبتى يامامى اسر كان هايفصلها بجد من الجامعه .
ليليان: طيب اهدى كدة ... وانشاء الله الموضوع كله هايتحل من ناحيه اسر وهنا صاحبتك .
ليان بصوت مبحوح: يارب .
( ليليان خرجت من عند ليان ... حست قد ايه هى مخنوقه موقف ليان مع هنا نفس موقف سارة معاها زمان ...حست قد ايه هى محتاجلها ...ليه تتحرم منها ...كانت ماليه الدنيا عليها ...فكرت تروح لزين ترتمى ف حضنه بس رجعت تانى مش كل مرة تروح تقعد تشيله همها كفايه عليه شايل همها سنين وعمرة ما اشتكى ...فاقت على صوت عز ).
عز: ماماااااا..
ليليان بتحاول تدارى دموعها: ايه يا عز ...وطى صوتك ياقلبى .
عز: انا قلبك ...امال زين باشا ايه كليتك .
ليليان: ممكن تبطل غلبه وتسيبنى شويه لوحدى .
عز: مالك يا ماما ... البت ليان مزعلاكى .
ليليان: مفيش يا عز سيبنى بس لوحدى شويه .. انا هادخل التراس اشم شويه هوا .
فى بيت مراد الالفى .
(مراد قاعد على السفرة بيحاول ياكل مش قادر .. ليه الاكل مش راضى يتبلع .. ليه مكتوب عليه الوحدة دايما ...جرس الباب رن ..سمعه وطنشه هو مش قادر يقابل حد ولا يقعد ويتكلم ...ليه الناس مش راضه تسيبه يعيش فى ذكرياته مع سارة ...ليه دايما عاوزين يبعدوا عنها ... جرس الباب مبطلش رن ).
شيرى: ايه يا مراد ...مبتفتحش ليه على طول .
مراد باستغراب: انتى عرفتى بيتى ازاى .
شيرى: سهل جدا اجيب عنوانك .
مراد: بس مش سهل تيجى على بيتى ...خير .
شيرى: لا سهل احنا اصدقاء ...ايه مش هادخلنى .
مراد بحدة: لا .
شيرى بإحراج: نعم !
مراد: لا مش هادخلك ..ممنوع اى ست تدخل بيتى من بعد سارة واظن انتى عارفه كدة كويس .
شيرى: بس كنت بحسب انى غير اى ست وممكن ابوظ قواعدك .
مراد بحدة: لا ... انتى زيك زيهم ...عاوزة ايه بقى .
شيرى: طيب منا مش هاتكلم معاك كدة على الباب يا دخلنى يا تنزل نقعد فى اى مكان .
مراد اتنهد بضيق: طيب يا شيرى انزلى استنينى فى كافيه اللى جنب البيت وانا هاجيلك .
شيرى: اوك
استوووب
( شيرى ...عندها ٣٧ سنه صاحبه محل ورود ... مراد اتعرف عليها بسبب الورد اللى بيجبه لسارة ..شيرى متجوزتش لسه ...جميله جدا قوامها ممشوق وشعرها أشقر ...شيرى ست بمعنى الكلمه قادرة تغرى اى راجل ...لكن مراد الالفى مقدرتش لسه عليه ).
عند مهاب وماهى .
ماهى قاعدة على كرسى الهزاز وسرحانه وبتردد جمله واحدة بهمس: ليان زين عز الدين الجارحى ...زين الجارحى.
مهاب قرب منها وباس خدها: سرحانه فى ايه ..وبتقولى ايه وانتى سرحانه.
ماهى بتوتر: سرحانه ...عادى ...كنت فين ؟.
مهاب: كنت بطمن على هنا مش عارف متعشتش ليه ؟.
ماهى: متقلقش يا حبيبى هى فى مشكله عندها مع واحدة صاحبتها ...فا زعلانه بسبب كدة .
مهاب: امممم ...طيب وانتى اتكلمتى معاها ياعنى .
ماهى: متقلقش وبكرة هاحلها المشكله دى .
مهاب: ربنا يخليكى لينا ...ماهى تعرفى ان هنا شبها اوى .
ماهى: مين ...قصدك سارة .
مهاب: اه .
ماهى بابتسامه: لا مش فى الشكل ..بس شخصيتها اه دبش زى سارة .
مهاب بحزن: يارب ما يكون حظها زى سارة .
ماهى بتفكير: ياااارب .
فى بيت الجارحى .
زين باستغراب: ليليان بتعملى ايه ف التراس لوحدك.
ليليان مسحت دموعها بسرعه: مش حاجة يا حبيبى بس كنت بشم هوا .
زين قعد جنبها: ياعنى لما تمسحى دموعك بسرعه مش هاخد بالى مثلا انك معيطه .
ليليان بصوت مبحوح: لا مش بعيط ...عادى كنت سرحانه ...تلاقى عينى دخل فيها حاجة بس .
زين بعتاب: من امتى وانتى بتكدبى عليا يا لي لي .
ليليان: مبكدبش والله يا حبيبى ...فعلا كنت سرحانه .
زين: سرحانه بزعل ..ليه بقى .
ليليان: متشغلش بالك بيا يا زين كفايه مشاكل الشغل وكمان مشاكل الولاد ..هابقا انا وهما .
زين: انتى وهما !...مالك يا قلب زين اول مرة تزعلى ومتجيش تنامى فى حضنى وتحكيلى .
ليليان نامت فى حضنه: كنت بحاول اقلم نفسى ان ابعد عنك وقت زعلى ...بحاول اتعود اكيف نفسى ازاى لما اكون زعلانه ...بس للاسف فشلت ...حتى وانا زعلانه عارفه من جوايا ان راحتى فى حضنك .
زين: وليه تبعدى اصلا ...منا اهو ...ليه البعد .
ليليان بصوت مبحوح: هايجيلك ف يوم وتشتكى منى .
زين بحزن: انا ! ...انا يا ليليان اشتكى منك ..انا طول عمرى بقولك حاجة واحدة ...انا عايش علشانك بحارب فى الدنيا دى علشانك ..تقومى تقولى اشتكى منك ...انا زعلان اوى منك .
ليليان رفعت وشها براحه وباسته من خده: اسفه...بس سامحنى احساسيس جوايا .
زين: هاسامحك بس بشرط تقوليلى مالك .
ليليان: مفيش موقف ليان مع صاحبتها فكرنى بسارة ...لما كانت هاتتفصل بسببى ...انا محتاجها اوى.. بعدها قټلنى ...عمرها ما غابت عنى ...كان زمانها معايا دلوقتى ..كانت بتضحكنى من قلبى ...يااااه يا زين لما انا بحس بكدة امال مراد بيحس بايه ...طيب انت مالى عليا الدنيا...وكمان الاولاد ومشاكلهم الايام بتعدى ...هو ازاى عايش لوحدو ...ازاى ايامه بتعدى ...كنت الاول بلومه ...بس لما شوفت حزنه عليها ۏجع قلبى عليه هو كمان .
زين بحزن على صاحبه: سلامه قلبك من الۏجع ...ربنا معااه مراد اتعذب كتير فى حياته ...انا بحاول على قد ما اقدر اعوضه بس اكيد هافضل مقصر .
ليليان باست ايدة بحب: ربنا يخليك لينا ...تاعب نفسك ما بينى وبين الاولاد ومراد ...ومحدش حاسس بيك خالص.
