روايه عشق الزين الجزء الثاني كامله
شوكت: طيب اهدى ...لو حصلت اننا نجبها هنا تحت رجلك هانعملها .
يوسف: لازم اجيبها ...لازم ..بس المرادى لازم اتأنى لازم ...علشان لما اضرب ضربتى تبقى فى مقټل صح .
فى الاسانسير .
ماهى بعصبيه: اسكتى خالص فى واحدة محترمه ...تعمل اللى انتى عملتيه .
هنا: يوووة يا ماما والله هو اللى بدء.
ماهى: الله يخربيتك يا هنا تقومى تعضيه وتضربى مرات اخوة بالفازة .
هنا رفعت حاجبها: هو انا كنت اقصد مرات اخوة هى اللى وقفت فى وشى ...وبعدين انا اعتذرت كتير وهى نفسها قبلت اعتذراى .
ماهى: اسكتى ...والله مش طايقكى يا شيخه ..خلتينى فى نص هدومى قدام الناس .
فى بيت الجارحى .
مراد: انتى كويسه دلوقتى .
ميرا حطت ايديها على راسها بتعب: شويه صداع بس .
مراد: معلش المسكن هيريحك دلوقتى .
(ميرا غمضت عينها پألم وبعدها ضحكت ...مراد استغرب ضحكها ).
مراد: بتضحكى ليه ؟.
ميرا بضحك: على هنا دى ...شكلها كيوت لكن لما بتتكلم يا ساتر...متقولش انه يطلع منها دة كله .
مراد: انا اصلا مستغرب ازاى صاحبت ليااان اختى .
ميرا: ليه مستغرب؟!
مراد: ليان رقيقه بطبعها مبنحبش نزعلها ...ولما بتتكلم او بتعمل حاجة بتبقى رقيقه...لكن هنا دى متشردة اعوذ بالله .
ميرا: بس عسل والله وباين عليها طيبه .
( ميرا سكتت وكانت نفسها تسأل مين دى ...بس اتحرجت وافتكرت ان الجواز على الورق ).
فى اوضه أسر .
ادهم: ياعم اقعد ...خيلتنى .
أسر بغي،ـظ: ااااااه...ابوك اللى شالها من تحت ايدى ..والله كنت هاموتها .
عز: اهدى يا اسر واشرب العصير وروق بالك .
اسر بعصبيه: مش عاوز زفت ...الكلبه بقولها تعالى اقولك المنهج تقولى لا كل شئ انتهى ...دة انا هاخليه نهايه سودة على دماغ اهلها .
ادهم بملل: يا اسر هاتعمل دماغك بدماغ عيله .
اسر: اسكت خالص انت كمان...بقولكوا ايه اطلعوا برة .
اسر بنرفزة: ايه اواسيك دى كمان انت هاتستعبط .
عز: اهدى يا اسر ...ادهم قصدو ياعنى بسبب الضړب اللى انت اخدته .
ادهم بهمس: يا حمممااار .
اسر طلع يجرى وراة عز فى الاوضه: ضړب ...انا اخدت ضړب طب والله لمعلمك الادب يا كلب .
( ليان سمعت صوت أسر بيزعق خاڤت يجى يزعقلها..جريت على اوضه زين وليليان تستخبى ) .
ليليان بخو.ف: بابى افتح بسرعه .
زين فتح الباب: فى ايه يا ليان .
(ليان زقت الباب وزين ودخلت تستخبى وراة الستارة وليليان واقفه مش فاهمه فى ايه ).
ليليان: ليان فى ايه ؟.
زين ضحك عليها: والله انتى هبله يا ليان... اطلعى ياحبيبتى من وراة الستارة بلاش شغل العيال دة ..انتى كبرتى المفروض .
ليان: على ضمانتك .
ليليان: يابنتى اعقلى بقى ...انتى مالك هو بيزعق لعز انتى مالك .
ليان طلعت من وراة الستارة: لا يا ماما منا السبب مش انا صاحبه هنا ...هايقولى انتى السبب .
( ليان سمعت صوت اسر بيقرب جريت على الستارة تستخبى وراها ).
اسر بنرفزة وماسك عز من قفا: كويس ان حضرتك صاحى علشان لما اضربه متبقاش تزعل .
زين: وايه لزمتها حضرتى بقا ...اضربه على طول .
عز: ياحج الله يهديك ...ارزعه قلمين فوقوا دة مش عاملك حساب.
ادهم: يا شيخ اتلهى ...خاف على نفسك ...بتولع الدنيا زيادة.
زين: سيبه يا اسر ماسكه كدة ليه ؟.
اسر بعصبيه: الاستاذ دة بيقولى ان الزفته صاحبه ليان علمت عليا وضربتنى ...بيكلم اخوة الكبير بقله ذوق .
زين اتحرك وفك عز من ايد اسر: عز اعتذر لاخوك .
عز: الله مش دى الحقيقه .
ليليان: عيب يا عز تكلم اخوك الكبير كدة ..مش كفايه دمه محروق تيجى انت و تحرقه اكتر .
أسر بذهول: حتى انتى يا ماما بتتريقى عليا .
ادهم بضحك: والله انتى فظيعه يا ماما يخربيت كدة .
اسر اتحرك ناحيه الباب: والله ما هارد عليكوا ...وانتى يا هانم حسابك معايا بعدين ووقتها ابقى خلى الستارة تنفعك .
( اسر خرج من الاوضه وليان طلعت راسها بتبص عليه ).
ليان ببراءة: هو شافنى يا ابيه.
ادهم بضحك: يا حبيبتى رجليكى باينه .
عز: عبيطه .
زين: اتفضلوا كلكوا برة وانت ياعز اعتذر لاخوك الكبير.
عز: الله الله ..طيب ما ماما اتريقت ...ولا ماما تتكلم براحتها واحنا لا.
ليليان: طبعا ...انا اقول اللى انا عاوزاه...انا ماما يا حبيبى .
عز: اه يابختك واحنا نتكلم بس ... ينزل علينا العقابات ترف .
ليليان قربت من عز: عز انت غلطت مع اخوك ..اعتذرله .
عز بتنهيدة: حاضر .
فى بيت عمر شريف .
( عمر قاعد فى اوضته سرحان ...دخل ابوة عليه ).
شريف والد عمر: ايه ياسيادة الرائد...سرحان فى ايه ؟.
عمر انتبه: ولا حاجة يا بابا .
شريف: يابنى ما تريح قلبك وقلبى وقلبها وتاخد خطوة ..بلاش ۏجع القلب دة .
عمر ابتسم بحزن: انا بحب ۏجع القلب .
شريف: ليه كدة يابنى .
عمر: لاسباب كتير يابابا ارجوك سيبنى براحتى.
شريف: وانا مش من حقى افرح بيك ..انا راحتى انك تتجوز ..اشوف عيالك ...يابنى انا بكبر وبكرة هامو...
عمر قطع كلامه بحدة: بابا اسكت ...مoت ايه ..ليه كل شويه تفكرنى ان هاعيش وحيد ..بابا انت الحاجة الحلوة اللى فى حياتى مش هاستحمل صدقنى .
شريف اتنهد بحزن: لا حول ولا قوة الا بالله ...طيب يابنى بردوا فكر فى كلامى .
عمر ابتسم بحزن: حاضر يا سيادة اللوا .
شريف: ربنا يريح قلبك يابنى .
عند ماهى وهنا .
هنا: لا ماهو انا مش هاسيبك الا لما افهم .
ماهى بنرفزة: ابعدى من وشى السعادى .
هنا: خلاص هابعد واتصل على بابا يقولى .
ماهى شدتها بحدة: عاوزة ايه يا هنا...عاوزة تفهمى ايه ؟.
هنا: ليه قولتوا انه جوز عمتو م١ت .
ماهى: علشان ابوكى مش بيطيقه ...بيكرة لانه السبب فى اللى حصل لعمتك .
هنا: بس شكله طيب .
ماهى بحزن: اوى ...ربنا يهديه مهاب.
هنا: طيب ...هاقوم انام انا .
ماهى: هنا متقوليش لبابا على ليان واهلها ومراد .