روايه عشق الزين الجزء الثاني كامله

ماهى: وميرا اخبارها ايه ؟!...والله انا محرجه اوى منكوا .
ليليان: ماهى متقوليش كدة ..الحمد لله عدت وبعدين هى مكنتش تقصد .
ماهى: ربنا يهديها ...انا كنت عاوزة اقولك ان جميله بنتى خلفت بنوته .
ليليان بفرحه: الف مبروك ...تتربى فى عزكوا ... بقيتى جدة بسرعه يا ماهى ..انتى لسه صغيرة على كدة .
ماهى: صغيرة هههه ايه بس ...انا كبرت جميله مصرة تكبرنى .
ليليان: أحلى شعور فى الدنيا ...تصدقى نفسى اجربه .
ماهى: انشاء الله ميرا ومراد ابنك يحققهولك قريب .
ليليان: يارب يا حبيبتى يارب .
ماهى: المهم ...سابع البنوته يوم الجمعه الجايه انا عاوزكى تيجى ونرجع الشمل تانى ...عاوزكوا كلكوا يا ليليان انتى واولادك وبشمهندس زين وكمان مراد ..لازم نرجع تانى .

ليلييان بسعادة: ياريت .
ماهى: تمام ...انا عاوزكى تبعتيلى ارقام ولادك كلهم وكمان مراد وبشمهندس زين اكلمهم بنفسى واعزمهم .
ليليان: اوك ...هاخلى ميرا تبعتهم دلوقتى .
ماهى: ليليان حاولى كلكوا تيجوا...هاتبقى فرحه حلوة .
ليليان: لا خلاص هانيجى ...كلميهم وهانيجى .
ماهى: اوك ..سلميلى على ميرا وبوسيهالى .
ليليان: اوك وبوسيلى الصغنونه لغايه ما اشوفها .
ماهى:سلام .
ميرا: عاوزة ايه طنط ماهى ؟!.
ليليان: بتعزمنا على سبوع بنت بنتها...وعاوزنا كلنا نروح علشان نرجع الشمل تانى .
ميرا: وجوزها عارف ...على ما اظن جوزها اصر انها تقطع علاقتها بيكوا .

ليليان اتنهدت بحيرة: مش عارفه والله !.

فى الشرقيه وتحديدا فى مزرعه يوسف القاسم .

شوكت بارتباك: يوسف بيه .
يوسف مغمض عينه: خير فى ايه ؟!.
شوكت: فى ... فى خبر كدة ...عاوز ..
يوسف: ماتخلص يا شوكت الزفت ...انت هاتنقطنى بكلامك النيله .
شوكت اخد نفس بسرعه: ابوووك م١ت .
يوسف انتفض من مكانه: ايه ؟!.
شوكت: الصبح بنحطله الفطار لقينا نايم بنصيحه مبيردش بعتنا جبنا الدكتور قال انه م١ت .
يوسف بعصبيه: ولسه فاكر تقولى ...خدنى له ...عاوز اشوفه .

( يوسف نزل البدروم ولقى والدة متغطى والخدم حواليه أمرهم كلهم يطلعوا وفضل لوحدة معاه ...يوسف قرب منه بصعوبه وبعدها كشف وشه ).

يوسف بشړ: انت متتتت ...طيب ليه ...انا لسه مش اكتفيت من تعذبيك ...لسه مشبعتش من نظرة الذل فى عيونك ...ليييييه متتتت ...رد عليااا ...ليه ..ليه ارتحت ...انا مكنتش عاوزك ترتاح ...فاكر ..فاكر لما سبتنى عند زين الجارجى يمرمط فيا ويضرب علشان الفلوس ...فاكر وقتها انا اتكسرت ...اتخليت عنى علشان خاطر الفلوس ...وادينى اهو اخدت الفلوس منك وكبرتها وجبت المزرعه دى علشان ابعد عن الناس واحبسك براحتى وازل فيك ...بس انا بردوا مشبعتش ...غريزة الاڼتقام منك بتزيد عنى مش بتقل ...انا بكرهك ومكرهتش فى حياتى قدك ...انا بكرهههكككككككككككگ ...انت سمعانى ولا لاه ...بكرهكككككككك .

( شوكت دخل على صوته وحاول يبعدة عنه ).
شوكت: اهدى يا باشا ...تعالى بس بعيد.
يوسف بعصبيه: سيييببببنى .
شوكت: اهدى ياباشا ...احنا لازم ڼدفنه...اكرام المېت دفنه .
يوسف بشړ: اكرااام ...هو هايتكرم...لا بقى انا مش هادفنه ...بكرة يندفن .
شوكت بذهول من كلام يوسف: بس...بس دة ابوك .
يوسف بغض.ب: دة مش ابويييييا ...انت فاهم .. مش ابويا .
شوكت حاول يهديه: طيب...طيب اللى انت عاوزو اعمله .
( يوسف بص على عاصم بغل وشړ وفتكر يوم ما سابه تحت رحمه زين الجارحى ).

فى شركه الجارحى .

زين بيبص على الاوراق اللى فى ايدة: ها كنت فين بقى يا مراد باشا ؟!.
مراد: كنت عند زهرة ..كلمتنى الصبح بتعتذر منى على اللى حصل ...وروحت اشترى منها الورد ورحت لسارة وبعدين هو انت مش هاتبطل تسألنى مانت عارف سير تحركاتى .
زين بابتسامه: ليا مزاج اسمع منك .
مراد ضحك: من حق هى ماهى كلمتك ولا لأ.
زين ساب الاوراق وبص لمراد: امممم...كلمتنى وعزمتنى وأصرت اننا كلنا نحضر ووصتنى اجيبك معايا .
مراد بحزن: مش هاروح .
زين: انت قولتلها مش هاتروح.
مراد اتنهد: لا ...أصرت عليا وانا بحبها زى اختى ومحبتش ارفض ليها طلب واتحرجت منها جدا فقولتلها ماشى هاجى بس انا فى نيتى مش هاروح.
زين: ليه ؟!.

مراد: علشان مش هاستحمل مهاب ونظراته ليا مش هاستحمل .
(زين كان هايتكلم ويقول حاجة بس سكت وبص فى الاوراق اللى قدامه تانى ).
مراد: عاوز تقول ايه يا زين ؟!.
زين: مراد هو انت مشكتش فى مهاب دة ..ايه اللى عرفوا اللى حصلك انت وسارة ...انا وليليان بس اللى نعرف وليليان متكلمتش مع حد وانا متأكد من كدة .
مراد: امممم منا بردوا شكيت زمان لما لقيته عارف بس قالى ان سارة قبل ما ټموت اتصلت وحكتله كل حاجة .
زين: اممممم ...طيب اعمل حسابك انت هاتروح معانا ...مoت سارة دة قدر ونصيبها ...مكنش بايدك حاجة ولا تخبى نفسك وتخاف تقابل حد علشان حاجات واساسيات كلها كدب ...مراد انتهى الكلام فى الموضوع دة يوم الجمعه هاتيجى ياعنى تيجى .

( مر الاسبوع بسلام على ابطالنا ...الامور الى حد ما كانت مستقرة ...وجه يوم الجمعه والكل بيستعد علشان حفله السبوع ).

فى بيت مهاب .

( ماهى واقفه بتبص على نفسها فى المرايه وسرحانه وجة من وراها مهاب حضنها ).
مهاب: الجميل سرحان فى ايه ؟!.
ماهى اخدت نفس طويل: مش حاجة ...ببص على شكلى بس .
مهاب: قمر يا روحى ...لسه زى مانتى بنت ١٦ سنه .
ماهى بضحك: بطل بكش ...انا بقيت جدة .

مهاب لفها له: بقيتى جدة علشان اتجوزتى صغيرة وعلشان جميله بنتك اتجوزت بدرى بردوا متكبريش نفسك ڠصب عنك .
ماهى غمضت عينها پألم وحضنت مهاب: ربنا يخليك ليا يا مهاب يارب .
مهاب باس جبينها: ويخليكى ليا ...يالا انزلى تمممى على الحفله لتكون الست هنا عامله مصېبه تحت...وانا هاروح المشوار اللى قولتلك عليه ...من حق عزمتى اصحابك والناس اللى قولتلك عليهم .
ماهى بتوتر: اه ...اه ... متخافش كل حاجة تمام ...روح انت علشان متتأخرش .
مهاب: اوك ...سلام يا حياتى .
( مهاب خرج من الاوضه وماهى لفت للمرايه تانى وعيطت)
ماهى بحزن: ربنا يستر واكون اللى بعمله دة صح ..قلبى مقبوض.