روايه عشق الزين الجزء الثاني كامله

ليان بفزع: ياحبيبتى يا مامى .
( ليان طلعت تجرى ... تطمن على امها .. وعز بيجرى وراها ).

عز: اهدى يابت ... امك هاتتفزع منك .
( الاتنين دخلوا ولقوا امهم فى حضن ادهم ...واسر بيفرك فى ايديها وميرا واقفه بتحاول تكلمها ).
ليان بدموع: مامى مالها .
عز بصدم#مه: فى ايه ... ماما مالها ... بابا فين .
اسر: عز بسرعه صحى مراد .

ميرا: لا ماهو مراد راح مع اونكل زين امبارح .
اسر: راح فين ..انطقى .. انتى هاتنقطينا كل شويه بكلمه .
ميرا: اونكل زين قالى ان فى مشكله فى مصنع واخد مراد معاه وطلب منى ان انام جنب عمتو .
اسر باستغراب: مصنع !.

( جسم ليليان اتصلب اول ما سمعت كلمه مصنع .. وادهم حس بيها ).
ادهم: الوضع بيسووء...اهدى يا امى .
( ليان وعز ..عيطوا شايفين امهم لاول مرة فى حاله دى )..

( مراد وزين دخلوا البيت وكان هادى جدا وزين استغرب).
مراد بتعب: يااااه اخيرا الواحد روح .. انا مش شايف قدامى .
زين: امال البيت هادى كدة ليه ؟... معقوله ليليان لسه مش صحيت .
مراد بسخريه: قول معقول .. اتنين الازعاج مصحيوش .
زين بابتسامه: ليان وعز ... ربنا يهديهم .
مراد: ايه دة ؟... ايه اللى رمى كرافتيه اسر فى الارض كدة .

زين بقلق: انا حاسس فى حاجة .
( زين طلع بسرعه على جناحه... ومراد وراة اتفاجئ بعياله حوالين ليليان ).

زين پذعر: فى ايه... اوعو كدة ... ليليان .
مراد: امى ... مالك ؟.
زين بحدة: لو سمحتوا كلكوا برة مش عاوز حد هنا.
( الكل انسحب بناءا على رغبه زين).
زين قرب منها واخدها فى حضنه: مالك يا ليليان .. ايه وصلك للخو.ف دة ياقلبى .

( ليليان نوعا ما هديت لما حست بوجودة ...زين فضل يهمسلها فى ودانها ويحسسها بوجودة ).

مراد الجارحى: ايه وصل لامى للحاله دى ..وانتى الوحيدة اللى نايمه جنبها .
ميرا: انت بتلمح لايه... انا هاعمل ايه فى عمتى .
مراد بتهكم: عمتك اللى عرفتيها امبارح... ههههههه... ضحكتينى ... انتى لحقتى تقولى عمتى والجو الاهبل دة يابت ..ماتلمى نفسك... وبلاش ام الجو الغلط اللى انتى داخله فيه .

ميرا بغض.ب: انا مش هاسمحلك تتكلم معايا كدة.
اسر: هو عندة حق انتى الوحيدة اللى كنتى معاها .. فى ايه وصلها لكدة .
ميرا بصتلهم والدموع فى عنيها وبتحاول تكتمها: انتو بتتهمونى بايه...انا هاعمل فيها ايه.. بس انتو صح.. انا اللى اتعاملت معاكوا... وكانى اعرفكوا .. بس اسفه.. انا هانسحب من حياتكوا...عن اذنكوا.
( ميرا جريت على الاوضه تغير هدومها ...وليان راحت وراها تهديها ).
ليان: معلش يا ميرا ... هو ابيه مراد طبعه صعب .
ميرا عيطت: ياريته هو بس .. هاسكت بس دة كمان اسر اخوكى ونظرات الاتهام فى عين ادهم كمان ... يبقا فعلا انا لازم امشى .
ليان: بس والله ...
ميرا قطعت كلامها: لو سمحتى لغايه هنا وكفايه... كله الا الاټهامات دى .
( ميرا لبست ومسحت دموعها ... وخرجت وبصتلهم كلهم پقهر ومشيت ).
عز: على فكرة بابا لو عرف هايبقا نهارنا اسود.
مراد بحدة: متفكرش فيها ...فكر فى امك ونطمن عليها .

( زين هدى ليليان من نوبه الخو.ف اللى كانت فيه ... ونامت فى حضنه ... كانها بيبى لقى حضن امه ..زين سمع خبط على الباب .. انسحب بهدوء ).
زين: خير يا ليان .
ليان: بابى ... مامى كويسه.
زين اخدها فى حضنه وباسها فى جبينها: اه يا حبيبتى كويسه... وهى نامت دلوقتى .. تحبى تشوفيها .
ليان بتوتر: خلاص يابابى بدام قولت انها كويسه .
زين: مالك يا ليان .. فى ايه .. عاوزة تقولى ايه ؟.
( ليان خاېفه تقول لزين على كلام اخواتها لميرا ...خاېفه من ردة فعل زين ... وخاېفه على اخواتها من زين .. ابوها لما بيتعصب بيقلب البيت كله .. وفى نفس الوقت خاڤت على ميرا.. حست انها وحيدة وملهاش حد ).

زين: بتفكرى فى ايه يا حبيبه بابا .. قولى على طول .

ليان بارتباك: هاقول بس .. اوعدينى تاخد الموضوع براحه .
زين: قولى يا ليان على طول .
ليان: ابيه مراد واسر شدوا شويه فى الكلام مع ميرا .. وهى عيطت ومشيت .
زين برق بعصبيه: مشيت فين ؟.
ليان بخو.ف: مش... مش عارفه يابابى .
زين بحدة: ادخلى جنب ماما ...واقعدى جنبها لو صحيت نادى عليا .
ليان: ح... حاضر يابابى .

( زين نزل لقى ولادة قاعدين ...وقف قدامهم ... وكلهم وقفوا احتراما له ).
زين بحدة: فى ظرف ثوانى ... عاوزها قدامى ...اقلبوا الدنيا عليها .
مراد: بابا ...هى كانت مع ماما...
زين قطع كلام مراد بحدة: هشششش... مسمعش صوتك يا عاقل يا كبير... اللى متعرفوش ان امك عندهاا نوبه خو.ف علشان انا مش جنبها ...مش عاوز كلام كتير ..وانزل زى الشاطر... انت والبهوات وجبوها لو حكمت تعتذروا ليها ...اعتذروا.
مراد رفع حاجبه: اعتذر !.
زين قرب منه بتحدى: اه تعتذر ... واياك تكون فاكر انك كبرت على أومراى ... لا اصحى يا مراد ... انا زين الجارحى قبل ما اكون ابوك .
رواية عشق الزين الجزء الثاني الفصل الخامس        

                                                            ميرا نزلت فى الشارع.. فضلت تمشى مش عارفه تروح فين .. لو فكرت تسافر امريكا ... يوسف هايعرف وهاياخدها ويبقا كدة ادمرت للابد ...مفيش غير انها ترجع لاحمد ..فضلت تتصل كتير تليفونه مقفول اتخنقت ... قعدت تحت شجرة وحطت ايديها على وشها وسابت نفسها وعيطت كتير... كتير ).
ادهم بضيق: اللى يلاقيها يتصل بالكل ... علشان منلفش فى دايرة مغلقه بس .
اسر: ايه العطله الزفت دى ... احنا كنا ناقصين .
مراد: عطله ايه ؟.

اسر: ورايا زفت ورق صفقه مهم ... عاوز اراجعه واظبطه علشان عندى ميتينج على الغدا ... وانا أجلت المقابله دى كتير.
ادهم: لو عاوز تروح انت واحنا ندور عادى .
اسر: لا هادور معاكوا ... زين باشا لو عرف هايشلوحنا ... يالا بس خلينا نخلص .
( كل واحد ركب عربيته يدور عليها ..اسر اللى مضايق ان شغله هايبوظ بسبب الست ميرا ...وادهم اللى بيحاول يوسع خلقه ومش فاهم مالها الدنيا اتكركبت من يوم وليله كدة... ومراد اللى بيدعى ربنا مش يليقها وحد من اخواته هو اللى يشوفها .. مش عاوز يحتك بيها ولا يشوفها ... ومش عندة استعداد يعتذر ليها ...استعداد ايه دة استحاله مراد الجارحى يعتذر ليها ...).

فى بيت الجارحى

عز: بس ياستى هو دة اللى حصل .
ليان: اوووف ... ياعنى بابا زعق لابيه مراد جامد .
عز: لا بابا مبيزعقش... كفايه تون صوته بس وهو بيتكلم... مت فى جلدى من الخو.ف والله.
ليان ببراءة: هو انا غلطت يا عز لما قولت لبابى على ابيه مراد واللى عمله فى ميرا.
عز: لا مغلطتيش ...لو مش كنتى قولتى كنت قولت انا ...وبابا فعلا كان لازم يتصرف ويلحقها .
ليان: اناخوفت عليها حستها وحيدة اوى وملهاش حد... قولت اقول لبابى يلحقها .
عز: طيب مش هاتروحى جامعتك ... انا يومى اڼضرب كدة من المدرسه .
ليان بضحك: سلامه عقلك يا عز ههههه انهاردة الجمعه .. مفيش مدرسه ولا كليه .
عز: ههههههههه بجد...طيب مش تقولى من زمان وانا اللى كنت ناوى اقوم اذاكر .
ليان: ههههه‍ههههههه والله انت مچنون ...طيب ما تقوم تذاكر ... دة انت حتى ثانويه عامه .
عز: اذاكر ايه استغفر الله العظيم يابنتى ...ممنوع المذاكرة يوم الجمعه ... حرام شرعا.
ليان: والله يا عز ممنوع المذاكرة خالص مالص .
(مراد بيلف ومش عارف هو ماشى ازاى لغايه مالقاها قاعدة تحت شجرة ودافنه وشها ف ايديها... ... اتصل على اسر وادهم وبلغهم انه لقاها وهو هايجيبها على البيت ... اخد نفس طويل وعريض و بعدها نزل ).
مراد قاعد جنبها: خلصتى عياط مكنوش كلمتين قولناهم .
ميرا رفعت وشها بسرعه لقته قاعد ببرود جنبها: انت ايه اللى جابك ورايا ...سيبنى فى حالى بقا .
مراد باستفزاز: حوش حوش ... انا اللى بجرى وراكى ومېت فى هواكى .
(ميرا بصتله بصدم#مه من كلامه ... ولقت ان احسن حل انها تقوم وتسيبه ...مراد مسك ايديها بسرعه ).
ميرا بتحاول تشد ايدها: سيب ايدى ... انا هامشى من وشك...علشان متجريش ورايا ولا ټموت فى هوايا .
مراد: بلاش طوله لسان ... انا مبستحملش كتير .