روايه عشق الزين الجزء الثاني كامله
ليان: انا يا ماما استعر من بابى ... بابى دة كل حياتى وبعدين انا بقول اسمى بقول ليان زين عز الدين ... كله الا انا مبقولش اسم الجارحى .. يا مامى انا عاوزة اصاحب ناس عاديه مش بنات بتتقرب منى علشان خاطر اسمى ... وبعدين انا لو قولت ان اخت اسر دكاترة هايعملوا حساب والبنات. ..فهمانى يا مامى عاوزة اعيش حياتى عادى مش متراقبه من حد ولا حد بيحبنى علشان خاطر عيلتى .
ليليان قربت منها وحضنتها: حبيبتى فهمتك خلاص... بس ارجوكى بلاش الموضوع دة يوصل لبابا لانه هايزعل جدا .
ليان: حاضر يا مامى ... ربنا يخليكى ليا .. ومتحرمش من وجودك فى حياتى .
ليان: بابى جة .
ليليان: طيب يالا روحى وانا عالبس الطرحه واجاى وراكى .
( ليان خرجت جرى لقت زين فى وشها واخواتها ومراد الالفى ... جريت على زين ).
ليان حضنت زين وباست ايدة: حبيبى يا بابى .. وحشتنى .
زين باس ايديها: اهههههه ... يا بكاشه منا لسه شايفك الصبح .
ليان: انت بتوحشنى فى كل وقت والله .
ادهم: يارب فقرة العشق الممنوع تخلص بقا .
مراد الالفى: طول عمرك حقود .
ادهم: مش عارف ليه يا جدع انت قارش ملحتى ليه .
عز: ياخى مراد بيحبنا كلنا وبيجى عندك وبيكرهك هل من اسباب يا مراد باشا .
مراد الالفى: سبحان الله اصل المحبه دى مش بايدينا .
زين: والله ما هانخلص منكوا انتو الاتنين ... انتو قاتلين لبعض قتيل .
( ميرا واقفه وراة مراد الالفى بتتفرج على البيت بعنيها بيت لذيذ جدا هادى وراقى استغربت واحد بغنى زين يسكن فى شقه على النيل بس لما طلعت واتفرجت عليها انبهرت وطلعت احسن من مليون ڤله ... فاقت على كلام مراد الالفى وادهم بصتلهم كلهم ... كلهم اتكلموا ماعدا هو مراد الجارحى مسمتعش صوته بس نظارته كفيله تموتها وهى واقفه مكانها ... مراد الجارحى شبه زين بس عيونه نفس لون عيونها ... و ادهم شبه زين الجارحى واسر حلو جدا يمكن اكتر واحد وسيم فيهم من بدايه شعره وعيونه شكله طالع لليليان وعز اللى شبه مراد اخووة الكبير وليان اللى كانت ميكس غريب عيونها العسلى وشعرها الطويل وملامحها الجميله ... ملاحمها اقرب للبراءة ).
زين: ليليان ... انتى فين ؟..
( ليليان جت عليهم وميرا بصتلها من وراة مراد الالفى لقتها ست جميله جدا مش باين عليها سن ودرجه الشبه بينهم واضحه لدرجه انها شكت تكون اختها الحب باين على وشها ابتسامتها لزين ابتسامه طالعه من القلب قربت منه وهو اخدها فى حضنه وباس ايديها وجبينها وهمسلها بحاجة فى ودنها وضحكت بكسوف وكأنه مش مكسوف يبين حبه قدام ولادة ولا صاحبه بعدها جة دور كل
واحد فى اولادة يبوسها بس اللى لاحظته انهم بيبوسوا ايديها وبس وكل واحد له طريقه فى نطقه لاسمها ... ميرا فضلت تبصلهم بحب واتمنت يبقا ليها اخوات كتير كدة وعيله حلوة كدة ).
( ليليان لاحظت جسم صغير واقف وراة مراد مستخبى قربت وزين مسك ايديها ووقفها ).
زين: لي لي ...عاوز اعرفك على حد بس مش هانشوف الاول انتى هاتعرفيها ولا لاه ... اظهرى يا ميرا .
( ليليان بصتله باستغراب وبعدها بصت على ميرا شهقت وابتسمت وعيطت كله فى نفس واحد ... زين خاف عليها من الصدم#مه قرب وحضنها ).
زين بابتسامه: عرفتيها .
ليليان بصوت مبحوح: انتى بنت عبد الرحمن ...ابن عمى .
ميرا:ايوة .
ليليان: طيب مستنيه ايه تعالى فى حضنى .
( ميرا جريت عليها لانها حست انها من ريحه ابوها شبه لدرجه كبيرة حضنتها وعيطت ).
ليان همست لعز: هو فى ايه ؟.
